Ipilẹ ohun orin |

Ohun orin akọkọ + Ohun ti o ga julọ laarin ẹgbẹ awọn ohun ti a fun, ọkan ninu awọn oriṣi ti aarin. ano ti awọn ti o baamu ohun eto. Ṣe iyatọ laarin O. t. aarin, kọọdu ti, tonality (tonic ipo aladun), gbogbo nkan, bi daradara bi O. t. adayeba asekale. O. t. duro fun atilẹyin, abutment, aaye ibẹrẹ kan.

O. t. aarin – awọn oniwe-akọkọ ohun, subordinating miran ohun orin. Gẹgẹbi P. Hindemith (1937), ipo ibatan ti awọn ohun orin akojọpọ iyatọ tọkasi atẹle O. t. ninu awọn arin:

O. t. ti a kọọdu ti awọn oniwe-akọkọ ohun, gẹgẹ bi Krom awọn oniwe-lodi ati itumo ninu awọn ladotonality ti wa ni ti pinnu. Gẹgẹbi JF Rameau (1722), Ot ti ẹkẹta kẹta jẹ "ile-iṣẹ ti irẹpọ" (aarin harmonique), eyiti o ṣọkan awọn asopọ laarin awọn ohun orin. Ni idakeji si basse ti o dun gidi-tẹsiwaju, Rameau kọ ọkan miiran - basse-fondamentale, eyiti o jẹ ọna ti O. t. kọọdu ti:

Awọn baasi ipilẹ jẹ imọ-jinlẹ akọkọ. idaran ti harmonics. tonality. Ni asọye O.t. ti facd type chord ni C-dur, Rameau fi siwaju yii ti "ohun elo ilọpo meji" (emploi ilọpo meji): ti okun naa ba lọ siwaju si gghd, O. t. ni ohun d, ti o ba wa ni c -gce, lẹhinna f. Ilana isokan ti isokan (GJ Fogler, 1800; G. Weber, 1817; PI Tchaikovsky, 1872; NA Rimsky-Korsakov, 1884-85; G. Schenker, 1906, ati be be lo) absolutizes kẹta awọn opo ti ko kọọdu ti ati ki o gba. fun O.t. ohun kekere ti okun kan dinku si akọkọ. vidu - kan lẹsẹsẹ ti awọn kẹta; lori kọọkan ohun ti asekale bi osn. ohun orin, triads ati keje kọọdu ti (bi daradara bi ti kii-kọrin) ti wa ni itumọ ti. Ninu ilana iṣẹ-ṣiṣe ti X. Riemann, a ṣe iyatọ laarin O. t. ati prima ti kọọdu (ninu orin pataki kan, mejeeji ṣe deede, ni kekere kan wọn kii ṣe; fun apẹẹrẹ, ni ace O. t. – dun a, ṣugbọn prima – e ). P. Hindemith gbe ilana tuntun ti OT siwaju, eyiti o jẹ ipinnu nipasẹ ibaramu ti o lagbara julọ ati aarin aarin fun Iro (fun apẹẹrẹ, ti idamarun ba wa ninu kọọdu kan, OT rẹ di OT ti gbogbo orin; ti idamarun ko ba si, ṣugbọn idamẹrin kan wa, iṣẹ ti O. t. gbogbogbo ni a ṣe nipasẹ O. t., ati bẹbẹ lọ). Ilana ti O. t. Hindemith gba ọ laaye lati ṣe itupalẹ awọn kọnsonances ti igbalode. orin, ti ko le wọle si ero iṣaaju ati nitorinaa ko paapaa gbero awọn kọọdu:

Waye ninu awọn 20 orundun. awọn ọna ti O. ká definition ti t. pataki yato lati kọọkan miiran. Fun apẹẹrẹ, ninu chord des-f-as-h (ni C-dur, wo apẹẹrẹ): gẹgẹbi ilana igbesẹ ti o wọpọ julọ ni isokan ile-iwe O. t. - ohun h; gẹgẹbi ọna Hindemith - des (ti o han julọ si eti); ni ibamu si ilana iṣẹ-ṣiṣe ti Riemann – g (biotilejepe ko si ninu kọọdu naa, o jẹ ohun akọkọ ti iṣẹ pataki.

O. t. tonality (ipo) - ohun akọkọ, igbesẹ akọkọ ti iwọn modal.

Ni iwọn adayeba - ohun orin isalẹ, ni idakeji si awọn overtones ti o wa loke rẹ (gangan overtones).

To jo: Tchaikovsky PI, Itọsọna si ẹkọ iṣe ti isokan, M., 1872; Rimsky-Korsakov HA, Harmony Textbook, St. Petersburg, 1884-85; ti ara rẹ, Wulo iwe eko ti isokan, St. Petersburg, 1886 (kanna, Poln. sobr. soch., vol. IV, M., 1960); Ilana isokan ti o wulo, awọn apakan 1-2, M., 1934-35; Rameau J.-Ph., Traité de l'harmonie reduite a ses principes naturels, P., 1722; Weber G., Versuch einer geordneten Theorie der Tonsetzkunst, Bd 1-3, Mainz, 1817-1821; Riemann H., Vereinfachte Harmonielehre oder die Lehre von den tonalen Funktionen der Akkorde, L. – NY, (1893) ti ara rẹ, Systematische Modulationslehre als Grundlage der musikalischen Formenlehre, Hamb., 1901 (Russianct translation of Riemanct. modulation gẹgẹbi ipilẹ ẹkọ ti awọn fọọmu orin, M. - Leipzig, 1887, 1898); Hindemith R., Unterweisung im Tonsatz, TI. Ọdun 1929, Mainz, Ọdun 1.

Yu. H. Kholopov