Gioachino Rossini |
Awọn akopọ

Gioachino Rossini |

Gioachino rossini

Ojo ibi
29.02.1792
Ọjọ iku
13.11.1868
Oṣiṣẹ
olupilẹṣẹ
Orilẹ-ede
Italy

Sugbon aṣalẹ buluu ti n ṣokunkun, O to akoko fun wa si opera laipe; Rossini ti o wuyi wa, ololufẹ Yuroopu – Orpheus. Ni aifiyesi awọn ibaniwi lile O jẹ kanna titi ayeraye; titun lailai. O si tú awọn ohun - nwọn sise. Wọn nṣàn, wọn sun. Bi ifẹnukonu awọn ọmọde Ohun gbogbo wa ninu idunnu, ninu ina ifẹ, Bi irẹjẹ ai ṣiṣan ati ṣiṣan wura… A. Pushkin

Lara awọn olupilẹṣẹ Italia ti ọdun XIX. Rossini gba aaye pataki kan. Ibẹrẹ ti ọna ẹda rẹ ṣubu ni akoko kan nigbati iṣẹ-ọnà operatic ti Ilu Italia, eyiti ko pẹ to ti jẹ gaba lori Yuroopu, bẹrẹ si padanu ilẹ. Opera-buffa ń rì nínú eré ìnàjú tí kò mọ́gbọ́n dání, opera-seria sì ti rẹ̀wẹ̀sì sí iṣẹ́ tí kò nítumọ̀. Rossini kii ṣe sọji nikan ati tun ṣe opera Ilu Italia, ṣugbọn tun ni ipa nla lori idagbasoke ti gbogbo aworan operatic ti Ilu Yuroopu ti ọrundun to kọja. "Maestro atorunwa" - ti a npe ni olupilẹṣẹ Itali nla G. Heine, ti o ri ni Rossini "oorun ti Itali, ti npa awọn itansan alarinrin rẹ jẹ ni ayika agbaye."

Rossini ni a bi sinu idile akọrin orchestral talaka kan ati akọrin opera ti agbegbe kan. Pẹlu ẹgbẹ irin-ajo kan, awọn obi rin kakiri ni ọpọlọpọ awọn ilu ti orilẹ-ede naa, ati olupilẹṣẹ ọjọ iwaju lati igba ewe ti mọ tẹlẹ pẹlu igbesi aye ati aṣa ti o jẹ gaba lori awọn ile opera Ilu Italia. Iwa ibinu, ọkan ẹlẹgàn, ahọn didasilẹ papọ ni iseda ti Gioacchino kekere pẹlu orin alarinrin, igbọran ti o dara julọ ati iranti iyalẹnu kan.

Ni ọdun 1806, lẹhin ọdun pupọ ti awọn ẹkọ ti ko ni eto ninu orin ati orin, Rossini wọ Bologna Music Lyceum. Nibẹ, olupilẹṣẹ ojo iwaju ṣe iwadi cello, violin ati piano. Awọn kilasi pẹlu olupilẹṣẹ ile ijọsin olokiki S. Mattei ni imọran ati akopọ, ẹkọ ti ara ẹni ti o lekoko, ikẹkọ itara ti orin ti J. Haydn ati WA Mozart - gbogbo eyi gba Rossini laaye lati lọ kuro ni lyceum bi akọrin ti o gbin ti o ni oye oye. ti kikọ daradara.

Tẹlẹ ni ibẹrẹ iṣẹ rẹ, Rossini ṣe afihan penchant pataki kan ti o sọ fun itage orin. O kọ opera akọkọ rẹ Demetrio ati Polibio ni ọmọ ọdun 14. Lati ọdun 1810, olupilẹṣẹ ti n ṣajọ ọpọlọpọ awọn opera ti awọn oriṣi oriṣiriṣi ni gbogbo ọdun, ti o di olokiki ni awọn agbegbe opera jakejado ati ṣẹgun awọn ipele ti awọn ile-iṣere Ilu Italia ti o tobi julọ: Fenice ni Venice , San Carlo ni Naples, La Scala ni Milan.

Ọdun 1813 jẹ aaye iyipada ninu iṣẹ opera olupilẹṣẹ, awọn akopọ meji ti a ṣe ni ọdun yẹn - “Italian ni Algiers” (onepa-buffa) ati “Tancred” (opera akọni) - pinnu awọn ọna akọkọ ti iṣẹ rẹ siwaju. Aṣeyọri ti awọn iṣẹ naa kii ṣe nipasẹ orin ti o dara nikan, ṣugbọn tun nipasẹ akoonu ti libretto, ti o ni itara pẹlu awọn itara orilẹ-ede, nitorinaa consonant pẹlu ẹgbẹ ominira ti orilẹ-ede fun isọdọkan Italia, eyiti o ṣii ni akoko yẹn. Ikigbe ti gbogbo eniyan ti o ṣẹlẹ nipasẹ awọn operas Rossini, ẹda ti "Hymn of Independence" ni ibeere ti awọn orilẹ-ede Bologna, bakanna bi ikopa ninu awọn ifihan ti awọn onija ominira ni Italy - gbogbo eyi yori si ọlọpa aṣiri igba pipẹ. abojuto, eyi ti a ti iṣeto fun olupilẹṣẹ. Kò ka ara rẹ̀ sí olóṣèlú rárá, ó sì kọ̀wé sínú ọ̀kan lára ​​àwọn lẹ́tà rẹ̀ pé: “Mi ò dá sí ọ̀rọ̀ òṣèlú rí. Olórin ni mí, kò sì ṣẹlẹ̀ sí mi rí láti di ẹlòmíràn, kódà bí mo bá tiẹ̀ ní ìrírí alárinrin jù lọ nínú ohun tí ń ṣẹlẹ̀ ní ayé, àti ní pàtàkì nínú àyànmọ́ ilẹ̀ ìbílẹ̀ mi.

Lẹhin "Italian ni Algiers" ati "Tancred" iṣẹ Rossini yarayara lọ soke ati lẹhin ọdun 3 de ọkan ninu awọn oke. Ni ibẹrẹ ọdun 1816, iṣafihan Barber ti Seville waye ni Rome. Ti a kọ ni awọn ọjọ 20 nikan, opera yii kii ṣe aṣeyọri ti o ga julọ ti oloye-pupọ apanilẹrin-satirical Rossini nikan, ṣugbọn aaye ipari ti o fẹrẹ to ọgọrun ọdun ti idagbasoke ti oriṣi opera-buifa.

Pẹlu The Barber of Seville, awọn olupilẹṣẹ ká loruko lọ kọja Italy. Ara Rossini ti o wuyi ṣe itusilẹ aworan ti Yuroopu pẹlu idunnu ti o wuyi, ọgbọn didan, ifẹ ifofo. Rossini kowe, "Mi The Barber ti n di aṣeyọri siwaju ati siwaju sii lojoojumọ, ati paapaa si awọn alatako alagidi julọ ti ile-iwe tuntun ti o ṣakoso lati mu ki wọn, lodi si ifẹ wọn, bẹrẹ lati nifẹ eniyan ọlọgbọn yii siwaju sii ati diẹ sii." Awọn fanatically lakitiyan ati Egbò iwa si ọna Rossini ká orin ti awọn aristocratic àkọsílẹ ati awọn bourgeois ijoye contributed si awọn farahan ti ọpọlọpọ awọn alatako fun olupilẹṣẹ. Sibẹsibẹ, laarin awọn ọlọgbọn iṣẹ ọna Ilu Yuroopu tun wa awọn onimọran pataki ti iṣẹ rẹ. E. Delacroix, O. Balzac, A. Musset, F. Hegel, L. Beethoven, F. Schubert, M. Glinka wà labẹ awọn lọkọọkan ti Rossin ká orin. Ati paapaa KM Weber ati G. Berlioz, ti o gba ipo pataki ni ibatan si Rossini, ko ṣiyemeji oloye-pupọ rẹ. "Lẹhin iku Napoleon, eniyan miiran wa ti a n sọrọ nigbagbogbo nipa gbogbo ibi: ni Moscow ati Naples, ni London ati Vienna, ni Paris ati Calcutta," Stendhal kowe nipa Rossini.

Diẹdiẹ olupilẹṣẹ padanu anfani ni onepe-buffa. Ti a kọ laipẹ ni oriṣi yii, “Cinderella” ko ṣe afihan awọn olutẹtisi awọn ifihan ẹda tuntun ti olupilẹṣẹ. opera The Thieving Magpie, ti a kọ ni ọdun 1817, kọja awọn opin ti oriṣi awada lapapọ, di apẹrẹ ti ere idaraya ojulowo orin lojoojumọ. Lati igba naa, Rossini bẹrẹ si san ifojusi diẹ si awọn opera akọni-igbesẹ. Ni atẹle Othello, awọn iṣẹ itan arosọ han: Mose, Lady of the Lake, Mohammed II.

Lẹhin Iyika Itali akọkọ (1820-21) ati ipanilaya rẹ ti o buruju nipasẹ awọn ọmọ ogun Austrian, Rossini lọ si irin-ajo si Vienna pẹlu ẹgbẹ opera Neapolitan kan. Awọn iṣẹgun Viennese siwaju sii fun okiki olupilẹṣẹ naa ni Yuroopu. Pada fun igba diẹ si Itali fun iṣelọpọ Semiramide (1823), Rossini lọ si London ati lẹhinna si Paris. O ngbe ibẹ titi di ọdun 1836. Ni Ilu Paris, olupilẹṣẹ naa ṣe olori ile Opera Ile Itali, ti o nfa awọn ọmọ ẹgbẹ ẹlẹgbẹ rẹ lati ṣiṣẹ ninu rẹ; tun ṣe fun Grand Opera awọn operas Mose ati Mohammed II (a ṣe igbehin ti o kẹhin ni Ilu Paris labẹ akọle The idoti ti Korinti); kọ, fifun nipasẹ Opera Comique, awọn yangan opera Le Comte Ory; ati nipari, ni August 1829, o fi lori awọn ipele ti awọn Grand Opera rẹ kẹhin aṣetan - awọn opera "William Tell", ti o ní kan tobi ikolu lori awọn tetele idagbasoke ti awọn oriṣi ti Italian heroic opera ni awọn iṣẹ ti V. Bellini. , G. Donizetti ati G. Verdi.

"William Tell" pari iṣẹ ipele orin ti Rossini. Idakẹjẹ operatic ti maestro didan ti o tẹle e, ti o ni awọn operas 40 lẹhin rẹ, ni a npe ni nipasẹ awọn akoko asiko ni ohun ijinlẹ ti ọgọrun ọdun, ti o yika ipo yii pẹlu gbogbo awọn idaniloju. Oníròyìn náà fúnra rẹ̀ kọ̀wé lẹ́yìn náà pé: “Báwo ni mo ṣe bẹ̀rẹ̀ sí í kọ ọ́ sílẹ̀ gẹ́gẹ́ bí ọ̀dọ́kùnrin kan tí kò tíì dàgbà díẹ̀ tó, gẹ́gẹ́ bí ó ti tètè yé mi ju bí ẹnikẹ́ni bá ti rí i tẹ́lẹ̀, mo jáwọ́ nínú kíkọ̀wé. Nigbagbogbo o ṣẹlẹ ni igbesi aye: ẹnikẹni ti o ba bẹrẹ ni kutukutu gbọdọ, gẹgẹbi awọn ofin ti iseda, pari ni kutukutu.

Sibẹsibẹ, paapaa lẹhin ti o dẹkun kikọ awọn operas, Rossini tẹsiwaju lati wa ni aarin akiyesi ti agbegbe orin European. Gbogbo Paris ti tẹtisi ọrọ pataki ti olupilẹṣẹ naa, iwa rẹ fa awọn akọrin, awọn akewi, ati awọn oṣere bii oofa. R. Wagner pade pẹlu rẹ, C. Saint-Saens ni igberaga fun ibaraẹnisọrọ rẹ pẹlu Rossini, Liszt ṣe afihan awọn iṣẹ rẹ si Italian maestro, V. Stasov sọ itara nipa ipade pẹlu rẹ.

Ni awọn ọdun ti o tẹle William Tell, Rossini ṣẹda iṣẹ giga ti ẹmi Stabat mater, Mass Solemn Kekere ati Orin Awọn Titani, akojọpọ atilẹba ti awọn iṣẹ ohun orin ti a pe ni Alẹ Orin, ati iyipo ti awọn ege piano ti o ni akọle ere Awọn ẹṣẹ ti atijọ. Ọjọ ori. . Lati 1836 si 1856 Rossini, ti ogo ati ọlá yika, gbe ni Italy. Nibẹ ni o ṣe itọsọna Bologna Musical Lyceum o si ṣe awọn iṣẹ ikọni. Pada lẹhinna si Paris, o wa nibẹ titi di opin awọn ọjọ rẹ.

Ọdun 12 lẹhin iku olupilẹṣẹ, a gbe eéru rẹ lọ si ilẹ-ile rẹ ti a sin sinu pantheon ti Ile-ijọsin ti Santa Croce ni Florence, lẹgbẹẹ awọn iyokù ti Michelangelo ati Galileo.

Rossini fi gbogbo ọrọ rẹ silẹ fun anfani ti aṣa ati aworan ti ilu abinibi rẹ ti Pesaro. Ni ode oni, awọn ayẹyẹ opera Rossini nigbagbogbo waye nibi, laarin awọn olukopa eyiti ọkan le pade awọn orukọ ti awọn akọrin ode oni ti o tobi julọ.

I. Vetlitsyna

  • Rossini ká Creative ona →
  • Awọn iwadii iṣẹ ọna ti Rossini ni aaye “opera to ṣe pataki” →

Ti a bi si idile awọn akọrin: baba rẹ jẹ apanirun, iya rẹ jẹ akọrin. Kọ ẹkọ lati mu ọpọlọpọ awọn ohun elo orin ṣiṣẹ, orin. O ṣe iwadi tiwqn ni Bologna School of Music labẹ itọsọna ti Padre Mattei; ko pari ẹkọ naa. Lati 1812 si 1815 o ṣiṣẹ fun awọn ile-iṣere ti Venice ati Milan: "Itali ni Algiers" ni aṣeyọri pataki kan. Nipa aṣẹ ti impresario Barbaia (Rossini fẹ ọrẹbinrin rẹ, soprano Isabella Colbran), o ṣẹda awọn operas mẹrindilogun titi di ọdun 1823. O gbe lọ si Paris, nibiti o ti di oludari Théâtre d'Italien, olupilẹṣẹ akọkọ ti ọba ati olubẹwo gbogbogbo. ti orin ni France. Sọ o dabọ si awọn iṣẹ ti olupilẹṣẹ opera ni 1829 lẹhin iṣelọpọ ti “William Tell”. Lẹhin pipin pẹlu Colbrand, o fẹ Olympia Pelissier, tun ṣe atunto Orin Bologna Lyceum, ti o duro ni Ilu Italia titi di ọdun 1848, nigbati awọn iji oselu tun mu u wá si Paris: Villa rẹ ni Passy di ọkan ninu awọn ile-iṣẹ ti igbesi aye iṣẹ ọna.

Ẹniti a pe ni “Ayebaye ti o kẹhin” ati ẹniti gbogbo eniyan yìn gẹgẹ bi ọba ti oriṣi apanilẹrin, ninu awọn ere opera akọkọ ti ṣe afihan oore-ọfẹ ati didan ti awokose aladun, adayeba ati ina ti ilu, eyiti o funni ni orin, ninu eyiti awọn aṣa ti ọrundun kẹrindilogun ti di alailagbara, iwa otitọ ati ihuwasi eniyan. Olupilẹṣẹ, ti n dibọn lati mu ararẹ mu ararẹ si awọn aṣa iṣere ti ode oni, le, sibẹsibẹ, ṣọtẹ si wọn, di idiwọ, fun apẹẹrẹ, lainidii iwa-rere ti awọn oṣere tabi ṣiṣatunṣe rẹ.

Ipilẹṣẹ ti o ṣe pataki julọ fun Ilu Italia ni akoko yẹn ni ipa pataki ti orchestra, eyiti, o ṣeun si Rossini, di laaye, alagbeka ati didan (a ṣe akiyesi irisi nla ti awọn overtures, eyiti o tune gaan si iwoye kan). Penchant ti o ni idunnu fun iru hedonism orchestral kan wa lati otitọ pe ohun elo kọọkan, ti a lo ni ibamu pẹlu awọn agbara imọ-ẹrọ rẹ, jẹ idanimọ pẹlu orin ati paapaa ọrọ. Ni akoko kanna, Rossini le sọ lailewu pe awọn ọrọ yẹ ki o sin orin naa, kii ṣe ni idakeji, laisi iyọkuro lati itumọ ọrọ naa, ṣugbọn, ni ilodi si, lilo rẹ ni ọna titun, titun ati nigbagbogbo iyipada si aṣoju. awọn ilana rhythmic – lakoko ti ẹgbẹ-orin n tẹle pẹlu ọrọ larọwọto, ṣiṣẹda aladun ti o han gbangba ati iderun symphonic ati ṣiṣe awọn iṣẹ ikosile tabi alaworan.

Oloye Rossini lẹsẹkẹsẹ fihan ararẹ ni oriṣi ti opera seria pẹlu iṣelọpọ ti Tancredi ni 1813, eyiti o mu onkọwe rẹ ṣaṣeyọri nla akọkọ pẹlu gbogbo eniyan ọpẹ si awọn iwadii aladun pẹlu ọrinrin giga wọn ati onirẹlẹ, ati idagbasoke ohun elo ti ko ni idiwọ, eyiti o jẹ gbese. Oti rẹ si oriṣi apanilerin. Awọn ọna asopọ laarin awọn oriṣi operatic meji wọnyi sunmọ pupọ ni Rossini ati paapaa pinnu iṣafihan iyalẹnu ti oriṣi pataki rẹ. Ni 1813 kanna, o tun ṣe afihan iṣẹ-ṣiṣe kan, ṣugbọn ni oriṣi apanilẹrin, ni ẹmi ti atijọ Neapolitan apanilerin opera - "Italian ni Algiers". Eyi jẹ opera ọlọrọ ni awọn iwoyi lati Cimarosa, ṣugbọn bi ẹni pe o ni igbesi aye nipasẹ agbara iji ti awọn ohun kikọ, paapaa ti o han ni crescendo ipari, akọkọ nipasẹ Rossini, tani yoo lo bi aphrodisiac nigbati o ṣẹda awọn paradoxical tabi awọn ipo idunnu lainidii.

Awọn caustic, ti aiye okan ti awọn olupilẹṣẹ ri ni fun ohun iṣan fun re craving fun caricature ati re ni ilera itara, eyi ti ko ni gba u lati subu sinu boya awọn conservatism ti classicism tabi awọn iwọn ti romanticism.

Oun yoo ṣaṣeyọri abajade apanilerin pipe pupọ ni The Barber of Seville, ati pe ọdun mẹwa lẹhinna yoo wa si didara ti Comte Ory. Ni afikun, ni oriṣi to ṣe pataki, Rossini yoo lọ pẹlu awọn ilọsiwaju nla si ọna opera ti pipe ati ijinle ti o tobi julọ: lati oriṣiriṣi, ṣugbọn olufokansin ati nostalgic “Lady of the Lake” si ajalu “Semiramide”, eyiti o pari akoko Italia. ti olupilẹṣẹ, ti o kun fun awọn ariwo didimu ati awọn iṣẹlẹ aramada ni itọwo Baroque, si “Idoti Korinti” pẹlu awọn akọrin rẹ, si asọye mimọ ati arabara mimọ ti “Mose” ati, nikẹhin, si “William Sọ fun”.

Ti o ba tun jẹ iyalẹnu pe Rossini ṣaṣeyọri awọn aṣeyọri wọnyi ni aaye opera ni ọdun ogún, o tun jẹ iyalẹnu pe ipalọlọ ti o tẹle iru akoko eso bẹẹ ati pe o duro fun ogoji ọdun, eyiti o jẹ ọkan ninu awọn ọran ti ko ni oye julọ ninu itan ti asa, – boya nipa ohun fere demonstrative detachment, yẹ, sibẹsibẹ, ti yi ohun to okan, tabi nipa eri rẹ arosọ nkede, dajudaju, diẹ aijẹ ju gidi, fi fun awọn olupilẹṣẹ ká agbara lati sise ninu rẹ ti o dara ju years. Diẹ ni o ṣakiyesi pe o ti npọ si i nipasẹ ifẹkufẹ neurotic fun idawa, ti o npa itẹsi igbadun pọ si.

Rossini, sibẹsibẹ, ko da kikọ silẹ, botilẹjẹpe o ge gbogbo olubasọrọ pẹlu gbogbo eniyan, ti o ba ararẹ sọrọ ni pataki si ẹgbẹ kekere ti awọn alejo, awọn alaṣẹ ni awọn irọlẹ ile rẹ. Atilẹyin ti ẹmi tuntun ati awọn iṣẹ iyẹwu ti farahan ni diẹdiẹ ni awọn ọjọ wa, ti o fa iwulo ti kii ṣe awọn alamọja nikan: a ti ṣe awari awọn afọwọṣe gidi. Apakan ti o wu julọ julọ ti ohun-ini Rossini tun jẹ awọn operas, ninu eyiti o jẹ aṣofin ti ile-iwe Italia ti ọjọ iwaju, ṣiṣẹda nọmba nla ti awọn awoṣe ti a lo nipasẹ awọn olupilẹṣẹ atẹle.

Lati le ṣe afihan awọn ẹya abuda ti iru talenti nla kan dara julọ, ẹda tuntun pataki ti awọn operas rẹ ni a ṣe ni ipilẹṣẹ ti Ile-iṣẹ fun Ikẹkọ Rossini ni Pesaro.

G. Marchesi (titumọ nipasẹ E. Greceanii)


Awọn akojọpọ nipasẹ Rossini:

awọn opera – Demetrio ati Polibio (Demetrio e Polibio, 1806, ifiweranṣẹ. 1812,tr. “Balle”, Rome), Akọsilẹ iwe adehun fun igbeyawo (La cambiale di matrimonio, 1810, tr. "San Moise", Venice), Ajeji nla (L'equivoco stravagante, 1811, "Teatro del Corso" , Bologna), Dun Ẹtan (L'inganno felice, 1812, tr "San Moise", Venice), Cyrus ni Babeli ( Ciro ni Babiloni, 1812, tr "Municipale", Ferrara), Silk Stairs (La scala di seta, 1812, tr "San Moise", Venice), Touchstone (La pietra del parugone, 1812, tr "La Scala", Milan) , Chance ṣe ole, tabi Adalu suitcases (L'occasione fa il ladro, ossia Il cambio della valigia, 1812, tr San Moise, Venice), Signor Bruschino, tabi Accidental Ọmọ (Il signor Bruschino, ossia Il figlio per azzardo, 1813 , ibid.), Tancredi , 1813, tr Fenice, Venice), Italian ni Algeria (L'italiana ni Algeri, 1813, tr San Benedetto, Venice), Aurelian ni Palmyra (Aureliano ni Palmira, 1813, tr "La Scala", Milan), Turki ni Ilu Italia (Il turco ni Italia, 1814, ibid.), Sigismondo (Sigismondo, 1814, tr “Fenice”, Venice), Elizabeth, Queen of England (Elisabetta, regina d'Inghilterra, 1815, tr “San Carlo”, Naples), Torvaldo ati Doriska (Torvaldo eDorliska, 1815, tr “Balle”, Rome), Almaviva, tabi iṣọra asan (Almaviva, ossia L'inutile precauzione; ti a mọ labẹ orukọ The Barber of Seville - Il barbiere di Siviglia, 1816, tr Argentina, Rome), Iwe iroyin, tabi Igbeyawo nipasẹ Idije (La gazzetta, ossia Il matrimonio fun concorso, 1816, tr Fiorentini, Naples), Othello, tabi awọn Venetian Moor (Otello, ossia Il toro di Venezia, 1816, tr “Del Fondo”, Naples), Cinderella, or the Triumph of Virtue (Cenerentola, ossia La bonta in trionfo, 1817, tr “Balle”, Rome) , Ole Magpie (La gazza ladra, 1817, tr “La Scala”, Milan), Armida (Armida, 1817, tr “San Carlo”, Naples), Adelaide ti Burgundy (Adelaide di Borgogna, 1817, t -r “Argentina”, Rome) , Mose ni Egipti (Mosè ni Egitto, 1818, tr “San Carlo”, Naples; Faranse. Wo. – labẹ akọle Mose ati Farao, tabi Líla Okun Pupa – Moïse et Pharaon, ou Le passage de la mer rouge, 1827, “Ọba. Ile ẹkọ giga ti Orin ati ijó, Paris), Adina, tabi Caliph ti Baghdad (Adina, ossia Il califfo di Bagdad, 1818, ifiweranṣẹ. 1826, tr "San Carlo", Lisbon), Ricciardo ati Zoraida (Ricciardo e Zoraide, 1818, tr "San Carlo", Naples), Hermione (Ermione, 1819, ibid), Eduardo ati Christina (Eduardo e Cristina, 1819, tr). San Benedetto, Venice), Lady of the Lake (La donna del lago, 1819, tr San Carlo, Naples), Bianca ati Faliero, tabi Council of mẹta (Bianca e Faliero, ossia II consiglio dei tre, 1819, La Scala tio Ile Itaja, Milan), Mohammed II (Maometto II, 1820, Ile Itaja San Carlo, Naples; Faranse. Wo. – lábẹ́ àkọlé Ìsàgatì Kọ́ríńtì – Le siège de Corinthe, 1826, “Ọba. idotin (lati inu awọn operas Rossini) – Ivanhoe (Ivanhoe, 1826, tr “Odeon”, Paris), Majẹmu (Le testament, 1827, ibid.), Cinderella (1830, tr “Covent Garden”, London), Robert Bruce (1846) , King's Academy of Music and Dance, Paris), A Nlọ si Paris (Andremo a Parigi, 1848, Theatre Italy, Paris), Funny Accident (Un curioso accidente, 1859, ibid.); fun soloists, akorin ati onilu – Orin iyin ti ominira (Inno dell`Indipendenza, 1815, tr “Contavalli”, Bologna), kantata – Aurora (1815, ed. 1955, Moscow), Igbeyawo ti Thetis ati Peleus (Le nozze di Teti e di Peleo, 1816, Del Fondo tio mall, Naples), onigbagbo oriyin (Il vero omaggio, 1822, Verona) , A ayo omen (L'augurio felice, 1822, ibid), Bard (Il bardo, 1822), Mimọ Alliance (La Santa alleanza, 1822), Ẹdun ti awọn Muses nipa iku Oluwa Byron (Il pianto delie Muse in morte di Oluwa). Byron, 1824, Almack Hall, London), Choir of Municipal Guard of Bologna (Coro dedicato alla guardia civica di Bologna, ti a ṣe nipasẹ D. Liverani, 1848, Bologna), Orin si Napoleon III ati awọn eniyan alagbara rẹ (Hymne b Napoleon et al. a ọmọ vaillant peuple, 1867, Palace of Industry, Paris), National Orin iyin (The orilẹ-orin, English orilẹ-Orin iyin, 1867, Birmingham); fun orchestra - symphonies (D-dur, 1808; Es-dur, 1809, lo bi ohun overture si awọn farce A promissory akọsilẹ fun igbeyawo), Serenade (1829), Ologun Oṣù (Marcia militare, 1853); fun irinse ati orkestra - Awọn iyatọ fun awọn ohun elo ọranyan F-dur (Variazioni a piu strumenti obligati, fun clarinet, 2 violin, viol, cello, 1809), Awọn iyatọ C-dur (fun clarinet, 1810); fun idẹ band – fanfare fun 4 ipè (1827), 3 marches (1837, Fontainebleau), ade Italy (La corona d'Italia, fanfare fun ologun orchestra, ẹbọ to Victor Emmanuel II, 1868); iyẹwu irinse ensembles – duets fun iwo (1805), 12 waltzes fun 2 fère (1827), 6 sonatas fun 2 skr., vlc. ati k-baasi (1804), 5 okun. quartets (1806-08), 6 quartets fun fère, clarinet, iwo ati bassoon (1808-09), Akori ati Awọn iyatọ fun fère, ipè, iwo ati bassoon (1812); fun piano - Waltz (1823), Congress of Verona (Il congresso di Verona, 4 ọwọ, 1823), Neptune ká Palace (La reggia di Nettuno, 4 ọwọ, 1823), Soul of Purgatory (L'vme du Purgatoire, 1832); fun soloists ati akorin – cantata Ẹdun ti isokan nipa iku Orpheus (Il pianto d'Armonia sulla morte di Orfeo, fun tenor, 1808), Ikú Dido (La morte di Didone, monologue ipele, 1811, Spanish 1818, tr “San Benedetto” , Venice), cantata (fun 3 soloists, 1819, tr "San Carlo", Naples), Partenope ati Higea (fun 3 soloists, 1819, ibid.), Ọpẹ (La riconoscenza, fun 4 soloists, 1821, ibid. kanna); fun ohun ati onilu - Ẹbọ Oluṣọ-agutan Cantata (Omaggio pastorale, fun awọn ohun 3, fun ṣiṣi mimọ ti igbamu ti Antonio Canova, 1823, Treviso), Orin ti Titani (Le chant des Titani, fun awọn baasi 4 ni iṣọkan, 1859, Spanish 1861, Paris); fun ohùn ati duru - Cantatas Elie ati Irene (fun awọn ohun 2, 1814) ati Joan of Arc (1832), Awọn irọlẹ Orin (Soirees musicales, 8 ariettes ati 4 duets, 1835); 3 wok quartet (1826-27); Soprano Exercises (Gorgheggi e solfeggi fun soprano. Vocalizzi e solfeggi per rendere la voce agile ed apprendere a cantare secondo il gusto moderno, 1827); 14 wok awo. ati instr. ege ati ensembles, ìṣọkan labẹ awọn orukọ. Awọn ẹṣẹ ti ọjọ ogbó (Péchés de vieillesse: Album of Italian songs – Album per canto italiano, French album – francais Album, Restrained pieces – Morceaux reserves, Four appetizers and four appetizers – Quatre hors d’oeuvres et quatre mendiants, for fp., Awo-orin fun fp., skr., vlch., harmonium ati iwo; ọpọlọpọ awọn miiran, 1855-68, Paris, ko ṣe atẹjade); orin ẹmí – Graduate (fun 3 akọ ohùn, 1808), Mass (fun akọ ohùn, 1808, Spanish in Ravenna), Laudamus (c. 1808), Qui tollis (c. 1808), Solemn Mass (Messa solenne, apapọ. pẹlu P. Raimondi, 1819, Spanish 1820, Church of San Fernando, Naples), Cantemus Domino (fun 8 ohùn pẹlu piano tabi ẹya ara, 1832, Spanish 1873), Ave Maria (fun 4 ohùn, 1832, Spanish 1873), Quoniam (fun bass ati). Orchestra, 1832), Stabat mater (fun 4 ohun, akorin ati onilu, 1831-32, 2nd ed. 1841-42, satunkọ 1842, Ventadour Hall, Paris), 3 akorin – Faith, ireti, Mercy (La foi, L' esperance, La charite, fun akorin obinrin ati duru, 1844), Tantum ergo (fun 2 tenors ati baasi), 1847, Church of San Francesco dei Minori Conventuali, Bologna) , Nipa Salutaris Hosia (fun 4 ohùn 1857), Little Solemn Ibi. (Petite messe solennelle, fun 4 ohùn, akorin, harmonium ati piano, 1863, Spanish 1864, ni ile ti Count Pilet-Ville, Paris), kanna (fun soloists, akorin ati orchestra., 1864, Spanish 1869, "Italien) Theatre”, Paris), Requ iem Melody (Chant de Requiem, fun contralto ati piano, 1864 XNUMX); orin fun awọn ere itage eré - Oedipus ni Colon (si ajalu ti Sophocles, awọn nọmba 14 fun awọn adashe, akọrin ati akọrin, 1815-16?).

Fi a Reply